Arkansaz

Kâşif temel ile dursun Amerika’yı keşfe çıkmış ve içerilere doğru ilerlemekte, geceleri de kamp kurmaktadırlar.

Bir sabah çadırdan dışarı çıkan dursun, hemen geri dönüp Temel’e seslenir:

“Kalk ula temel, kalk! Dışarıda tuhaf adamlar var.”

Fırlayıp dışarı çıkan temel dışarıdaki Kızılderilileri görünce:

“Ben şimdi hallederim” der ve içeriden sazını alarak geri döner.

Atlarının üstündeki Kızılderililere doğru sazını bir iki dımbırdatır ve korkan Kızılderililer kaçar.

Buna hayran kalan dursun: “ula temel, bravo” der “bir tek saz ile hallettin işi.

Bunun anısına buranın adı bundan sonra ”teksaz” olsun.”

Devam ederler ilerlemeye ve bir kamp sabahı yine dursun aceleyle Temel’i kaldırır:

“Ula temel, bu sefer başkaları geldi.”

Gelenlere bakan temel düşünür ve “akşam fasulye yemiştik,

Ben şimdi hallederim onları” diyerek yeni misafirlerin karşısına geçip poposunu döner ve gürültüyle yellenir.

Sesten ürken atlar ve telaşa kapılan Kızılderililer hemen kaçar.

Dursun yine hayran hayran bakar:

”Ula temel, sana helal olsun. Senin gibi büyük bir Laz, bir tek gaz ile bu işi de halletti.

Bari buranın adı da bundan sonra ”laz vegaz” olsun.”

Başka bir sabah, başka bir yerde yine aynı telaş ile dursun Temel’i kaldırır.

Dışarı çıkan Temel, teksaz’da yani ilk duraklarında gördüğü Kızılderililerin geldiğini görünce sevinir ve içeriden sazını alıp kendinden emin geri döner.

Geçer karşılarına ve başlar çalmaya: “dımbır dımbır.”

Bu sefer hareket olmaz ve Temel tekrar dener: “dımbır dımbır dımbır da dımbır.” kaçan olmaz!

En öndeki iki Kızılderili birbirine bakar ve biri atından inip Temel’in yanına gider.

Temel’in elinden sazını aldığı gibi temeli çevirir ve Temel’in ……………

Ardından dönüp atına atlar ve bütün Kızılderiler çekip giderler.

Temel acı içinde kaskatı iken dursun büyümüş gözleri ile Temel’in poposundaki saza bakarak konuşur:

“Ula temel, büyük adamsın. Bu sefer biraz zor oldu ama yine halletmeyi bildin.”

“Bari buranın adı da bundan sonra ”arkansaz” olsun!..”